:: หมวดโกรธ ::

1. น หิ สาธุ โกโธ. ความโกรธไม่ดีเลย .
2.  โกโธ สตฺถมลํ โลเก. ความโกรธเป็นดังสนิมศัสตราในโลก .
3. อนตฺถชนโน โกโธ. ความโกรธก่อความพินาศ .
4. อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โกโธ สหเต นรํ. ความโกรธครอบงำนรชนเมื่อใด ความมืดมนย่อมมีเมื่อนั้น.
5. อปฺโป หุตฺวา พหุ โหติ วฑฺฒเต โส อขนฺติโช. ความโกรธน้อยแล้วมาก มันเกิดจากความไม่อดทนจึงทวีขึ้น.
6.  โกโธ ทุมฺเมธโคจโร. ความโกรธเป็นอารมณ์ของคนมีปัญญาทราม.
7. โทโส โกธสมุฏฺฐาโน. โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน .
8. นตฺถิ โทสสโม คโห. ผู้จับเสมอด้วยโทสะ ไม่มี.
9. นตฺถิ โทสสโม กลิ. ความผิดเสมอด้วยโทสะไม่มี .
10. โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ. ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข.
11. โกธํ ฆตฺวา น โสจติ. ฆ่าความโกรธได้ ไม่เศร้าโศก.
12. โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ. ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย.
13. โกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ. คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง.
14. ทุกฺขํ สยติ โกธโน. คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์.
15. อโถ อตฺถํ คเหตฺวาน อนตฺถํ ปฏิปชฺชติ. คนมักโกรธถือเอาประโยชน์แล้ว กลับประพฤติไม่เป็นประโยชน์.
16. โกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ. ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์.
17. โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ. ผู้เมามึนด้วยความโกรธ ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์.
18. ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริวชฺเชนฺติ โกธนํ. ญาติมิตรและสหาย ย่อมหลีกเลี่ยงคนมักโกรธ.
19. กุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ. ผู้โกรธ ย่อมไม่รู้อรรถ.
20. กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ. ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม.
21. ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ. ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด สิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย.
22. ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ. ภายหลัง เมื่อความโกรธหายแล้ว เขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้.
23. โกเธน อภิภูตสฺส น ทีปํ โหติ กิญฺจินํ. ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมไม่มีที่พำนักสักนิดเดียว.
24. หนฺติ กุทฺโธ สมาตรํ. ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนได้.
25. โกธชาโต ปราภโว. ผู้เกิดความโกรธแล้ว เป็นผู้ฉิบหาย.
26. โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท. พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ .
27. โกธํ ปญฺ าย อุจฺฉินฺเท. พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา .
28. มา โกธสฺส วสํ คมิ. อย่าลุอำนาจความโกรธ .